Use Google to translate this website. We take no responsibility for the correctness of the translation. Therefore, check medical information carefully.
Elke handeling waarbij een kind wordt bedreigd, of waarbij geweld wordt gebruikt is kindermishandeling.
Kinderen hebben het recht om veilig op te groeien. Ouders en opvoeders moeten hiervoor zorgen. Maar soms lukt hen dit uit onmacht of in moeilijke situaties niet. Kindermishandeling kan schade veroorzaken die niet meer over gaat. Het is belangrijk dat het thuis weer veilig wordt. En dat er hulp voor iedereen komt. Want kindermishandeling stopt niet vanzelf.
Kindermishandeling gebeurt op meerdere manieren
Onder kindermishandeling valt meer dan alleen lichamelijk geweld. Ook psychisch kunnen kinderen beschadigd worden. Of hun gezondheid wordt in gevaar gebracht. Bijvoorbeeld als er niet goed genoeg voor hen gezorgd wordt. Dit valt allemaal onder kindermishandeling:
Lichamelijk geweld Bijvoorbeeld slaan, schoppen, bijten, knijpen, krabben, laten vallen, of brandwonden maken. Ook meisjesbesnijdenis is lichamelijk geweld.
Psychische mishandeling Ouders of opvoeders wijzen hun kind constant af. Of hun houding naar het kind is vijandig. Denk aan: uitschelden, pesten, opsluiten, vastbinden, bang maken, dreigen. Ouders zeggen bijvoorbeeld ook tegen hun kind dat zij hen nooit hadden willen hebben. Of praten negatief over het kind waar het kind zelf bij is.
Verwaarlozing Lichamelijk: Een kind krijgt niet de zorg die het nodig heeft. Bijvoorbeeld genoeg eten, medicijnen, of een plek om te slapen.
Psychisch: Een kind krijgt te weinig positieve aandacht. Bijvoorbeeld complimentjes, knuffels, of troost.
Seksueel geweld Een kind moet seksuele dingen doen. Er is dwang, geweld of bedreiging bij het plegen van de daden. Het kind kan niet weigeren door ongelijkwaardigheid: het kind is angstig, machteloos of minder sterk. Ook is het kind vaak afhankelijk van de persoon die de seksuele daden pleegt. Bijvoorbeeld als het iemand uit de familie is, een leraar, trainer of therapeut.
Bekijk meer informatie op de pagina over seksueel geweld.
Geweld en spanning in huis horen, zien en voelen Kinderen merken het als er geweld is tussen hun ouders. Zij zien of horen bijvoorbeeld ruzies of lichamelijk geweld. Of de gevolgen ervan. Zoals wonden bij hun ouders, een ouder die huilt of die moet vluchten naar een veilige plek.
Ook kan er een onveilige, gespannen sfeer in huis hangen. Kinderen voelen dit aan. Zij zijn hiermee ook slachtoffer van het geweld tussen hun ouders. Dit is ook kindermishandeling.
Praat met iemand die je vertrouwt Maak je je zorgen om hoe het gaat thuis? Verandering kan pas komen als je erkent dat er dingen niet goed gaan. En als je hier met iemand over praat. Bijvoorbeeld met een goede vriend of vriendin. Het is goed om te praten over zorgen die je hebt over de opvoeding. Je kunt ook naar de huisarts. De huisarts kan je verwijzen naar hulp, als dat nodig is.
Neem voor advies contact op met Veilig Thuis Veilig Thuis is er ook voor jou. Wij denken mee met wat nodig is om je situatie te veranderen. Bij Veilig Thuis werken professionals die veel weten over huiselijk geweld. En wat er nodig is om het te stoppen.
Bel met de oudertelefoon (085) 130 46 58met vragen over de opvoeding
De oudertelefoon ondersteunt ouders bij de opvoeding van kinderen. Je kunt met een vrijwilliger praten over alles wat je tegenkomt bij het opvoeden. De vrijwilliger geeft niet direct tips of adviezen. Maar helpt je om meer duidelijkheid te krijgen over je eigen situatie.
Ga in gesprek met het kind of met de ouder(s) Je kunt veel betekenen voor het leven van kwetsbare kinderen. Praten is de eerste stap. Let op dat je vooraf niets invult over wat er aan de hand is. Of over hoe iemand zich voelt. Vertel wat jou is opgevallen en stel open vragen. Op de website van de Rijksoverheid staan tips en video’s over hoe je een gesprek begint.
Neem voor advies contact op met Veilig Thuis Twijfel je, of wil je een gesprek samen voorbereiden? Een medewerker van Veilig Thuis denkt graag met je mee. Je hoeft niet te zeggen over wie je je zorgen maakt. En weet ook: bellen is niet hetzelfde als melden. Bellen is voor advies. Pas na een melding vraagt Veilig Thuis om persoonlijke gegevens en kan dan onderzoek doen.
Vraag en antwoord
Dit kunnen signalen van kindermishandeling zijn. Let op, trek niet te snel conclusies. Er kan ook iets anders aan de hand zijn, of niets. Praat met het kind of de ouder over wat je opmerkt. Zorg dat je geen oordeel hebt en stel open vragen.
plotseling terugtrekken en stil zijn, of juist heel druk gedragen
schrikken van aanrakingen
vaak wonden of blauwe plekken hebben
onverzorgd eruitzien: vieze, kapotte kleren en haren en lichaam dat niet gewassen is
huisdier dat wordt verwaarloosd of slecht behandeld
ouders schreeuwen tegen hun kind. Of schreeuwen tegen elkaar waar het kind bij is.
Ja, dat kan zeker. Wij zijn er ook om jou advies te geven over wat je kunt doen. Of helpen mee zoeken naar de juiste professionele hulp. We luisteren goed naar jouw verhaal. Verandering kan pas komen als je je beseft dat er een probleem is. En als je hierover praat. Het is dus goed als je contact met ons opneemt. Je kan anoniem blijven.
Twijfel je om contact met ons op te nemen? Of was er achteraf niet zoveel aan de hand? Dat geeft niet. Wij komen niet zomaar in actie, dat mogen we niet eens. Dus ook bij twijfel is bellen altijd de beste keuze. Want als er wel wat aan de hand is, stopt het niet vanzelf. Dan is erover praten de eerste stap naar een oplossing.